Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και η μικρή πόλη Evergreen ήταν καλυμμένη με χιόνι. Οι δρόμοι ήταν ήσυχοι, και ο μόνος ήχος ήταν το χιόνι που έτριζε κάτω από τα παπούτσια των ανθρώπων. Η Έμμα, ένα 12χρονο κορίτσι, καθόταν στο παράθυρο και έβλεπε τις χιονονιφάδες να πέφτουν. Αγαπούσε τα Χριστούγεννα, αλλά φέτος κάτι έλειπε. Ο μπαμπάς της έπρεπε να δουλέψει μακριά και δεν μπορούσε να έρθει για τις γιορτές.
Η Έμμα αναστέναξε και κοίταξε το μικρό χριστουγεννιάτικο δέντρο στη γωνία. Ήταν στολισμένο με χρωματιστά φωτάκια και παλιές μπάλες που η οικογένειά της είχε μαζέψει όλα αυτά τα χρόνια. Θυμήθηκε πόσο διασκεδαστικό ήταν όταν το στόλιζαν όλοι μαζί.
«Ίσως τα Χριστούγεννα δεν είναι ίδια χωρίς τον μπαμπά», σκέφτηκε.
Τότε, η μαμά της τη φώναξε: «Έμμα, θέλεις να με βοηθήσεις να φτιάξουμε μπισκότα;» της είπε χαμογελαστή. Η Έμμα κούνησε το κεφάλι της και πήγε στην κουζίνα. Έβαλαν αλεύρι, ζάχαρη και βούτυρο, και σύντομα το σπίτι μύριζε γλυκό τζίντζερ.
Όταν τελείωσαν, η Έμμα πήγε μερικά μπισκότα στον γείτονά τους, τον κύριο Τόμσον, έναν ηλικιωμένο άντρα που ζούσε μόνος του. Εκείνος χαμογέλασε και την ευχαρίστησε. «Είσαι πολύ καλό κορίτσι, Έμμα», της είπε. «Καλά Χριστούγεννα!»
Όταν η Έμμα γύρισε σπίτι, είδε ένα μεγάλο κουτί δίπλα στην πόρτα. Η μαμά της χαμογελούσε, αλλά δεν είπε τίποτα. Η Έμμα άνοιξε το κουτί και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Μέσα υπήρχε ένα γράμμα και ένα δώρο από τον μπαμπά της.
Το γράμμα έλεγε: «Αγαπημένη μου Έμμα, λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι μαζί σου αυτά τα Χριστούγεννα, αλλά ελπίζω αυτό το δώρο να σου θυμίσει εμένα. Θα έρθω σύντομα. Με αγάπη, ο μπαμπάς».
Μέσα στο κουτί υπήρχε μία χιονόμπαλα με μία μικρή οικογένεια γύρω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όταν την κούνησε, λευκές νιφάδες χιονιού χόρεψαν μέσα της. Χαμογέλασε και την αγκάλιασε σφιχτά.
Εκείνο το βράδυ, η Έμμα κάθισε πάλι στο παράθυρο, κρατώντας τη χιονόμπαλα. Κατάλαβε ότι, ακόμα κι αν ο μπαμπάς της έλειπε, τα Χριστούγεννα ήταν ξεχωριστά, γιατί είχαν πολλή αγάπη στην οικογένειά τους.
«Αυτά θα είναι Χριστούγεννα που θα θυμάμαι για πάντα», ψιθύρισε, βλέποντας το χιόνι να πέφτει απαλά έξω.
In English (A2 Level)
It was Christmas Eve, and the small town of Evergreen was covered in snow. The streets were quiet, and the only sound was the snow under people’s boots. Emma, a 12-year-old girl, sat by the window and watched the snowflakes fall. She loved Christmas, but this year felt different. Her dad had to work far away, and he could not come home for Christmas.
Emma sighed and looked at the small Christmas tree in the corner. It had colorful lights and old decorations that her family had collected over the years. She remembered how fun it was to decorate it together.
“Maybe Christmas isn’t the same without Dad,” she thought.
Then, her mom called her. “Emma, can you help me bake cookies?” she said with a warm smile. Emma nodded and went to the kitchen. They mixed flour, sugar, and butter, and soon the house smelled like sweet gingerbread.
When they finished, Emma took some cookies to their neighbor, Mr. Thompson. He was an old man who lived alone. He smiled and said, “Thank you, Emma. You are such a kind girl. Merry Christmas!”
When Emma came home, she saw a big box by the door. Her mom was smiling but didn’t say anything. Emma opened the box and was surprised. Inside was a letter and a gift from her dad.
The letter said: “Dear Emma, I’m so sorry I can’t be with you this Christmas, but I hope this gift reminds you of me. I’ll be home soon. Love, Dad.”
Inside the box was a snow globe with a little family around a Christmas tree. When Emma shook it, white snowflakes moved inside. She smiled and held the snow globe tight.
That night, Emma sat by the window again, holding the snow globe. She realized that even if her dad wasn’t there, Christmas was special because her family had so much love.
“This will be a Christmas to remember,” she whispered, watching the snow fall softly outside.
Ρήμα
Ενεστώτας
Αόριστος
Συνοπτικός Μέλλοντας
είμαι
ήμουν
θα είμαι
δουλεύω
δούλεψα
θα δουλέψω
κάθομαι
κάθισα
θα καθίσω
αναστενάζω
αναστέναξα
θα αναστενάξω
κοιτάζω
κοίταξα
θα κοιτάξω
καλύπτω
κάλυψα
θα καλύψω
κάθομαι
κάθισα
θα καθίσω / θα κάτσω
θυμάμαι
θυμήθηκα
θα θυμηθώ
στολίζω
στόλισα
θα στολίσω
μαζεύω
μάζεψα
θα μαζέψω
βλέπω
είδα
θα δω
αγαπώ
αγάπησα
θα αγαπήσω
σκέφτομαι
σκέφτηκα
θα σκεφτώ
φωνάζω
φώναξα
θα φωνάξω
αναστενάζω
αναστέναξα
θα αναστενάξω
βάζω
έβαλα
θα βάλω
τελειώνω
τελείωσα
θα τελειώσω
παίρνω
πήρα
θα πάρω
λέω
είπα
θα πω
ανοίγω
άνοιξα
θα ανοίξω
χαμογελάω
χαμογέλασα
θα χαμογελάσω
καταλαβαίνω
κατάλαβα
θα καταλάβω
ψιθυρίζω
ψιθύρισα
θα ψιθυρίσω
πέφτω
έπεσα
θα πέσω
If you enjoyed this article, please share it with your friends!
